Avonturen in Kolik

9 mei 2018 - Accra, Ghana

Afgelopen week reden we, nadat we twee dagen in het dorpje Kolik geweest waren, de weg op waar ons huis aan staat en toen dacht ik bij mezelf: wat fijn, we zijn bijna weer thuis! Waarom dit me opviel is niet omdat de dagen in het dorpje niet leuk waren geweest, maar het feit dat ik de compound hier in Ghana inmiddels dus al als mijn thuis ervaar. Dat is erg fijn!

Vorige week was het dus weer tijd voor het bezoek aan een dorpje, dit keer was Kolik aan de beurt. Met een groep van elf mensen, gingen we op woensdagochtend op weg naar Kolik om daar weer twee volle dagen mensen te interviewen. Iets beter voorbereid dan de vorige keer, want we wisten nu eenmaal wat we nodig hadden en hoe zo’n bezoek ongeveer verloopt, gingen we op weg. Na een autorit, waarin een van onze vertalers een monoloog hield over de politiek en hoe corrupt de politici wel niet zijn, kwamen we aan in een dorpje, waarbij de huizen erg ver uit elkaar stonden. Alle vertalers waren hier best verbaasd over, maar het gaf het dorpje wel een mooie, rustige uitstraling. Nadat we een aantal van de vertalers er op uit hadden gestuurd om onze komst aan te kondigen, konden wij rustig even al onze spullen pakken, het oude, vervallen schoolgebouw bekijken en kon ik een aantal foto’s maken van de mooie omgeving. Vervolgens volgde een verhitte discussie over de man-vrouw verhouding met onze vertalers, de vraag of het oké is dat mannen met meerdere vrouwen trouwen (want dat is hier de normaalste zaak van de wereld) en of het oké is dat vrouwen altijd koken en al het huishoudelijke werk doen. Het was erg interessant om te horen hoe de locals over deze dingen denken en om te zien hoe verbaasd ze zijn als ze horen hoe wij over dingen denken.

DSC03483DSC03489DSC03500DSC03565

In het district waar wij het onderzoek doen, zijn drie stammen aanwezig, de Dagoma’s, de Konkomba’s en de Fulani’s. Hierbij worden de Dagoma’s vaak positief gediscrimineerd en de Fulani’s achtergesteld. Daarom vinden we het belangrijk om vrouwen van al deze drie stammen te spreken. Kolik, het dorp waar we deze keer waren, is een Konkomba dorp, met in de buurt ook een aantal Fulani gezinnen. Samen met Joris en een mannelijke en een vrouwelijke Fulani vertaler ben ik de eerste dag dan ook op zoek gegaan naar deze Fulani’s. De hutjes van de Fulani’s zijn anders dan die van de Dagoma’s en de Konkomba’s, dit komt mede doordat de Fulani’s nomaden zijn en dus rondtrekken met hun dieren door het land en soms zelfs door meerdere landen heen. Het is soms shockerend om te horen hoe deze stam achtergesteld wordt en hoe ze worden behandeld, maar het is fijn dat wij kunnen laten zien dat we ook naar hen willen luisteren en ook aandacht aan hun verhaal willen geven.

DSC03511DSC03517DSC03519

Na met drie Fulani vrouwen gesproken te hebben, kwamen we weer terug bij de groep en hebben we gezellig samen uitgerust en wat nagepraat over de interviews die we gehouden hebben. Tussendoor kwamen er nog twee lokale mannen allebei een kip brengen, om hun dankbaarheid te tonen dat we naar hen toe waren gekomen voor ons onderzoek. Deze kippen werden diezelfde avond nog geslacht en daar konden we van genieten bij onze maaltijd ’s avonds. De volgende dag kregen we zelfs nog een kip en een parelhoen en de mensen gaven ons ook te eten. Mensen zijn hier dus echt gastvrij en geven zelfs nog dingen weg als ze zelf bijna niets hebben. We mochten ’s avonds slapen op de compound van een van de mannen die geïnterviewd was, dit was een hele nieuwe, mooie en grote compound en er waren zelfs kamers beschikbaar voor het geval dat het zou gaan regenen. De lucht was die avond heel erg mooi, dus op een gegeven moment zaten we met z’n vijven op het dak van de auto van Gerben te genieten van de mooie zonsondergang.

DSC03612DSC03592DSC03617

Op de tweede dag in Kolik heb ik als eerst een traditional birth attendant gesproken, zij is de persoon die bij bevalling is als mensen in huis bevallen. Het is interessant om te horen op welke manier zij vrouwen bijstaat, maar ook schrijnend om te horen dat ze zelf niet veel kennis heeft over bevallingen en ze wel meer kennis zou willen hebben, maar dat ze vrouwen ook niet naar het ziekenhuis wil doorsturen, omdat ze daar vaak niet goed worden behandeld. Vervolgens heb ik nog twee vrouwen geïnterviewd en moesten we wachten totdat de rest van de groep ook klaar zou zijn met interviewen. Gerben en Arianne kwamen terug van het interviewen van Fulani’s en namen melk en kaas van hen mee. De kaas was een soort van mozzarella en was echt heel lekker! Vervolgens was het weer tijd om naar huis te gaan, maar uiteraard niet voordat we de chief gegroet hadden. Maar aangezien alle compounds in het dorp zo ver uit elkaar lagen, was dat een stuk lopen en toen we bij de sub-chief aangekomen waren, zei hij dat we wel met elkaar naar de chief konden toe fietsen. Deze sub-chief had zo’n tien fietsen staan, dus we konden prima met de zes mensen, met wie we de chief gingen groeten, even op en neer naar de chief op onze fiets! Bij deze chief stond zelfs een ambulance, we hadden van de district health director al gehoord dat het de bedoeling is dat deze geplaatst worden in afgelegen dorpjes, om mensen mee naar het ziekenhuis te kunnen vervoeren, maar om er dan ook echt een te zien en op de foto te kunnen zetten, was wel erg leuk!

DSC03659DSC03661

De komende twee weken zullen vooral in het teken staan van transcripties maken, analyseren van de data en bedenken welke vragen we nog meer willen stellen. Voornamelijk veel computer werk dus. Niet echt iets waar ik naar uit zie, moet ik zeggen. Gelukkig hebben we voor komend weekend wel leuke plannen: we gaan naar Mole National Park, waar we als het goed is olifanten, apen en nog meer dieren gaan zien en er is een zwembad. Dat wordt dus een weekend lang genieten!

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

3 Reacties

  1. Judith Wiekard:
    9 mei 2018
    Leuk om je verhaal steeds te lezen. En mooie foto's maak je. Nog heel veel plezier daar! Groetjes Judith.
  2. Tante Tiny:
    9 mei 2018
    Mooie foto ‘s en overal is het hetzelfde dat
    mensen niet goed met elkaar omgaan,lieve groeten .
    Tante Tiny.
  3. Eleonore:
    13 mei 2018
    Tof om iets van je reis mee te krijgen. Veel succes komende weken met het computerweek, hoort erbij, enne, ook aan saaie dingen komt een eind :-)

    Groetjes,
    Eleonore