Vakantie in Ghana

Inmiddels is het alweer juli en ik moet zeggen dat de tijd erg snel gaat, over iets meer dan twee maanden zit mijn tijd in Ghana er alweer op en kom ik weer terug naar Nederland. Er zijn een aantal dingen die ik tegen die tijd zeker niet ga missen, zoals bijvoorbeeld de frequente ‘lights off’ van de afgelopen weken. De afgelopen week hebben we ’s nachts eigenlijk nooit stroom en ook overdag is stroom zeker niet gegarandeerd. Daarom zit ik nu om kwart over negen ’s avonds in het aardedonker achter m’n laptopscherm, een laptopscherm is dan best wel fel kan je ik verzekeren…

De vorige keer schreef ik dat ik op vakantie zou gaan met mijn ouders en ik moet zeggen dat ik daar echt van genoten heb. Het was best raar om m’n ouders naar drie maanden weer te zien en helemaal gek dat mijn wereld hier in Ghana even samen kwam met mijn wereld uit Nederland. Ik heb mijn ouders in Tamale bij het vliegveld opgepikt met de meest uit elkaar vallende taxi waar ik ooit in heb gezeten. Op het moment dat de taxichauffeur zegt: “Insjallah”, wat zoiets betekent als: bij God’s wil, heb ik er eerlijk gezegd niet heel veel vertrouwen in dat een taxi mij ook echt op de plaats van bestemming gaat brengen, maar gelukkig hield de auto het nog eventjes vol! Onze eerste stop van de vakantie was Mole National Park, dus drie weken na mijn andere trip zat ik weer bovenop een jeep te genieten van de mooie natuur en de indrukwekkende olifanten. Vervolgens was het tijd om mijn ouders Gushegu te laten zien. Het kwam precies zo uit dat m’n ouders alle bijzondere dingen van Gushegu konden meemaken, zo was er in de dagen dat we in Gushegu waren het einde van de ramadan en was onze laatste dag in Gushegu een zondag waarop we naar de kerk zijn geweest en er ook markt was. Ook heb ik het projectterein laten zien, waar de school en het nutrition centre van project share gebouwd zijn.

Onze volgende bestemming was Elmina, een voormalig slavenfort die ook in Nederlandse handen is geweest. Voordat we hier echter aankwamen hadden we een heel aantal uren bus voor de boeg, welke we nog uitgebreid hebben door te lang in de bus te blijven zitten, tot het moment dat ik op mijn Google Maps keek en me realiseerde dat we nu toch echt te ver waren gereden en we daarna dus aan mensen moesten uitleggen waar we heen wilden. Zij kenden het guesthouse waar we naartoe moesten niet en kaartlezen is niet iets wat mensen hier kunnen. Daar zaten we dus om een uurtje of negen ’s avonds in een taxi terwijl ik de weg in de gaten hield met Google Maps en we op die manier toch nog op de plaats van bestemming zijn aangekomen. In Elmina hebben we een tour gedaan door Elmina Castle, dit is een plaats van waaruit slaven vanuit West-Afrika naar Europa en Amerika vervoerd werden. Ik moet zeggen dat dit echt een stuk geschiedenis van Nederland is waar je niet trots op kunt zijn… 

Vanuit Elmina zijn we de volgende dag vertrokken naar Kakum National Park, dit is het enige stukje oerwoud dat is overgebleven in Ghana. Hoog tussen de bomen hebben ze daar touwbruggen opgehangen, zodat je hoog in de bomen kunt genieten van alle mooie kleuren groen. Vervolgens gingen we nog een wandeling maken door het oerwoud, waarbij onze gids alle planten die ze gebruiken voor medicijnen aanwees en daarbij af en toe iets te veel persoonlijke verhalen vertelde. Onze volgende bestemming was de Volta, maar voordat we daar naartoe konden gaan, moesten we eerst naar Accra de hoofdstad van Ghana. Nadat we nog geen vijf minuten in Accra waren, verlangde ik al terug naar Gushegu. Overal in Accra stond file, er waren veel te veel auto’s en ik kon mensen niet eens in hun eigen taal begroeten, aangezien ze in Accra een andere taal spreken naar in Gushegu. Ik voelde me als een plattelandsmeisje die voor het eerst naar een grote stad ging. Gelukkig reisden we de volgende dag dus door naar de Volta Region, waar we konden genieten van hele mooie natuur en ontzettend veel rust. De Volta Region is het grootste meer dat gemaakt is door mensenhanden, dit komt door de dam die de eerste president van Ghana hier heeft geplaatst. De dam zorgt voor stroom voor het hele land, iets waar ik nu dus helaas niet van kan genieten…

Onze vakantie hebben we afgesloten in Accra en gelukkig was het dit keer een iets minder onaangename verrassing. Inmiddels had ik me erop voorbereid dat het erg druk is in Accra en dat file er nu eenmaal bij hoort. We zaten in een guesthouse die gerund wordt door Nederlanders en daar voelde ik me direct thuis. In Accra heb ik genoten van dingen die in Gushegu gewoon niet te vinden zijn, zoals bijvoorbeeld een echte supermarkt waar ik bijvoorbeeld yoghurt, kaas en crackers kon kopen en een plaats waar we taartjes konden eten, dat was na drie maanden wel echt even genieten! Verder vond ik vooral de wijken aan de zee erg leuk, dit voelde voor mij namelijk meer aan als het echte Ghana dan de buurten in Ghana waar dure huizen staan of waar alle hoge, luxe hele westerse gebouwen staan. Toen was het al weer tijd om afscheid te nemen van m’n ouders, die weer naar Nederland teruggingen. De volgende dag had ik nog een busrit van twaalf uur voor de boeg, om weer in de buurt van Gushegu te komen.

Inmiddels ben ik alweer bijna twee weken terug in Gushegu en ben ik weer helemaal in mijn onderzoek gedoken. De komende twee weken zal ik nog een aantal interviews houden en de laatste mensen spreken, zodat ik door hun verhalen een volledig beeld voor mijn onderzoek krijg, maar daarna wordt het toch echt tijd om me volledig te focussen op het analyseren van de data en om te beginnen met schrijven van mijn artikel. Ik ben blij dat ik nog even mag genieten van Ghana en alles wat het land te bieden heeft!